ควรหัดเดินคนเดียวบ้างนะเวลาไม่มีใครจะได้อยู่ได้ด้วยตัวเราเอง

บอร์ด ความรัก,ควรหัดเดินคนเดียวบ้างนะเวลาไม่มีใครจะได้อยู่ได้ด้วยตัวเราเอง ประสบการณ์ช.. โพสท์โดย ยางแบนจูงฝึกเดินคนเดียวบ้างนะ เวลาไม่มีใครจะได้อยู่ด้วยตัวเราเองกำแน่นเท่าใดก็สูญ เ สี ย มากเท่านั้นเหมือนกับการกำ ท ร า ย นั่นแหละ ยิ่งคุณกำแน่นท ร า ยก็ร่วงออกจากมือมากเท่านั้นที่ควรถนอมจงรู้ถนอมเพราะเมื่อใดที่คุณสูญ เ สี ย ไป สิ่งนั้นคนนั้นอาจเป็นสิ่งที่มีค่าที่ ทำให้คุณเ จ็ บ ป ว ด และ เ สี ย ใจที่สุดก็เป็นได้ เมื่อใดที่รู้สึกสิ้นหวังหาก อ ย า ก ร้ อ ง ไ ห้ ก็ร้องออกมาเถอะแต่เมื่อร้องจนหนำใจแล้วก็ต้องลุกขึ้นยืนหยัด อีกครั้งให้ได้ความซาบซึ้งทดแทนความผูกพันไม่ได้ไม่ว่าจะเป็นใคร เพื่อนหรือคนแปลกหน้าคุณต้องเรียนรู้ที่จะยิ้ม แม้ในใจจะร่ำไห้สะอื้นสักเพียงใดเพราะมนุษย์ ทุ ก คนต่างมีความเห็น แ ก่ ตัวจึงอย่ าไปคาดหวังว่าจะมีใครดีต่อคุณโดยปราศจากเงื่อนไขหากใครคนหนึ่งไม่มีค่าเพียงพอให้คุณถนอมก็ต้องฝึกปล่อยฝึกวาง ฝึกทิ้ง อ ย่ า เลือกคบคนที่รูปร่างหน้าตาจงเรียนรู้ที่จะชื่นชมคนที่ความ ส า ม า ร ถและหากคุณคิดว่าตัวเองสู้คนอื่นเขาไม่ได้อย่ าได้น้อย เ นื้ อ ต่ำ ใ จเพราะคุณ ก็เป็นคนธรรมดาเหมือนคนอื่นทั่วๆ ไปพ่อแม่คือคนที่รักและปรารถนาดีต่อคุณมากที่สุดอย่ าคิดถึงท่านเฉพาะตอนไม่มี เ งิ นอ ย่ า คิดว่าในสายตาพ่อแม่ คุณยังเป็น เ ด็ ก อยู่ตลอดเวลาอันนี้ก็ถูกถูกในมุมของพ่อแม่ แต่ไม่ ส ง ส า ร พ่อแม่เหรอ ที่มีลูกไม่รู้จักโตสักทีไม่มีอะไรเหมือนเดิมเพราะ ทุ ก สิ่งเปลี่ยนไป ทุ ก เวลา ทุ ก นาทีอ ย่ า เอา วิ ธี การเก่าๆ มา แ ก้ ไ ข ปั ญ ห า คนสองคนรักกันอาจไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลาอ ย่ า เอาแต่พร่ำเพ้อ อ ย่ าเอาแต่เรียกร้องเพราะสิ่งนี้อาจเป็นชนวนที่ทำให้คนสองคนห่างไกลกันมากกว่าเดิมหนทางของชีวิตนั้น ย า ว ไกลจงเรียนรู้ที่จะเดินลำพังบ้างเผื่อวันใดที่คนอื่นไม่ได้สนใจคุณเหมือนเดิม ก็ไม่ต้อง เ สี ย ใจเพราะ ทุ ก คนต่างมีเส้นทางของชีวิตที่ต้องเดินเหมือนกันไม่มีใครเดินเคียงคู่คุณไปจนถึงปลายทางอ ย่ า ให้ใครคนใดคนหนึ่งหรือเรื่องราวใดเรื่องราวหนึ่งกลายเป็นทั้งหมดในชีวิตคุณความ โ ช ค ร้ า ยของมนุษย์ถือกำเนิดขึ้นจากการไม่ชอบที่จะอยู่เพียงลำพัง